Elk jaar lopen meer dan 100 studenten stage in Ter Heide. Dit zijn zowel jongeren uit het secundair onderwijs als studenten aan een hogeschool of universiteit en volwassenen die een opleiding volgen in het volwassenenonderwijs. Vorig schooljaar (2019 – 2020) zorgden 137 studenten voor een invulling van meer dan 32 000 stage-uren! De studenten komen uit heel wat verschillende richtingen: orthopedagogie, social work, verpleegkunde, zorgkunde, ergotherapie, kinesitherapie, jeugd- en gehandicaptenzorg … Maar hoe gaat dat precies in zijn werk, stage lopen in Ter Heide? We vroegen het aan stagiair Moammar en zijn mentor Veerle.
Welke richting volg je precies en hoe ben je hierin terechtgekomen?
Moammar: Ik volg jeugd- en gehandicaptenzorg. Hoe ik erin ben terechtgekomen is best een lang verhaal. Ik kom uit Syrië en daar heb ik rechten gestudeerd. Dat wou ik in België ook graag doen, maar na 2 jaar in België te wonen was dat nog te moeilijk voor mij door de taal. Daarom heb ik eerst een jaar gewerkt en daarna heb ik navraag gedaan om te zien of ik nog verder kon studeren en hier een diploma kon behalen. In Syrië heb ik een tijd als vrijwilliger gewerkt bij het Rode Kruis, dus ik had al een klein beetje ervaring met de zorg. Ik hou ook van andere mensen helpen. Daarom heb ik ervoor gekozen om jeugd- en gehandicaptenzorg te studeren.
Na een goed kennismakingsgesprek mocht ik stage lopen in Huis 1
Was er een speciale reden voor jou om in Ter Heide stage te lopen?
Moammar: Toen ik een plek moest zoeken om mijn stage te doen, heb ik wat over Ter Heide gelezen. Daardoor heb ik ervoor gekozen om hier mijn stage te doen.
Hoe is het eerste contact voor jou verlopen? Hoe ging dat precies in zijn werk?
Moammar: Ik heb eerst een e-mail gestuurd naar de stageverantwoordelijke van Ter Heide en uitgelegd waarnaar ik op zoek was. Hij bezorgde mij het telefoonnummer van de leefgroep zodat ik rechtstreeks met Nico, de hoofdopvoeder, contact kon opnemen voor een kennismakingsgesprek. En dat was dat. Ik mocht stage komen lopen in Huis 1.
Hoe lang ben je intussen al aan de slag als stagiair in Huis 1? En hoe zijn de eerste dagen/weken verlopen?
Moammar: Ik loop al stage sinds september. Dit semester moet ik 150 uren stage lopen en volgend semester ga ik ook hier stage doen als dat mag.
Veerle: Natuurlijk! We hebben niks liever.
Moammar: In het begin was het voor mij een beetje moeilijk omdat ik nog niet wist wat ik precies moest doen. Ik moest vooral kijken en informatie verzamelen. Daarna begon ik steeds meer mee te werken en iedereen was altijd heel vriendelijk.
Het was alsof hij hier al jaren werkte
Veerle, wat hebben jullie in de leefgroep precies gedaan om Moammar zo goed mogelijk te begeleiden?
Veerle: We hebben hem eerst wat uitleg gegeven over de kinderen en gezegd dat hij in het begin best veel kon kijken en imiteren wat wij deden. Maar hij begon al meteen kinderen mee aan tafel te zetten, tafels af te vegen … Hij wou onmiddellijk al veel doen. Het was net alsof hij hier al jaren werkte, eigenlijk. Hij was het precies heel gewoon om met mensen om te gaan. Ik merkte dat hij heel sociaal is en dat is wel fijn.
Hoe bereid je je als leefgroep voor om een nieuwe stagiair op te vangen?
Veerle: Nico, de hoofdopvoeder, krijgt het overzicht van alle stagiairs die binnen een bepaalde periode stage komen lopen in onze leefgroep. Hij wijst hen dan elk toe aan een bepaald personeelslid. Zo ben ik mentor geworden van Mo. Elke stagiair krijgt sowieso een mentor toegekend. De eerste weken wordt de stagiair heel veel gekoppeld aan deze mentor. Zo heb je een goed zicht op wat allemaal al is uitgelegd en wat nog moet gebeuren. Daarna begeleidt iedereen in de groep mee. Het is eigenlijk een groepsgebeuren. Maar de gesprekken gebeuren uiteindelijk wel door de mentor.
Moammar, wat zijn de taken die je nu zoal uitvoert in de leefgroep, nu je meer gewend bent aan de situatie?
Moammar: Ik wil graag een band opbouwen met de kinderen, dus ik probeer eigenlijk alles te doen. Ik doe activiteiten mee, ik geef de kinderen eten, ik luister naar Veerle en ik probeer gewoon een beetje van alles te doen.
Is er iets dat je het liefst doet?
Moammar: Eten geven. Als ik eten geef aan de kinderen dan heb ik echt contact met hen. Vooral als ik hen roep of uitnodig om te komen eten, dan worden ze zo blij! Dat vind ik héél leuk. Ik vind het fijn als ik hen blij zie.
Is er iets dat je minder leuk vindt?
Moammar: Kinderen verzuiveren (lacht).
Het is toch wel een heel verschil: rechten of jeugd- en gehandicaptenzorg.
Moammar: Ja, maar in de toekomst wil ik sowieso ook een diploma rechten behalen. Zonder twijfel. Nu ben ik bezig met jeugd- en gehandicaptenzorg. Door deze opleiding kan ik mijn Nederlands verbeteren zodat ik in de toekomst ook rechten kan studeren. Mijn grootste probleem is eigenlijk de taal. Nederlands is niet zo gemakkelijk, maar ik vind het wel mooier en gemakkelijker dan bijvoorbeeld Engels of Frans.
Je praat toch best vlot hoor, chapeau.
Veerle: Dat vinden wij ook allemaal.
Hoe reageren de bewoners in de leefgroep op een stagiair die plots voor een tijdje mee komt werken in de groep?
Moammar: Ik ben nog niet helemaal zeker of ze alle opvoeders hier echt herkennen …
Veerle: Zij weten wel wie hier hoort en wie niet. En ze weten ook dat er een nieuwe persoon is waarbij ze van alles kunnen proberen. Maar dat doen onze kinderen bij alle nieuwe mensen: opvoeders, stagiairs … Dat is voor hen even feest.
Moammar: Ja, dat heb ik wel gemerkt.
Veerle: Dat is ook omdat wij alle regels en afspraken kennen. Wij zien de kinderen iets doen en we reageren daar meteen op. Maar als een stagiair hier begint te werken, moet hij dat nog allemaal leren en ontdekken. En dat is iets dat zij aanvoelen en weten. Maar dat komt altijd in orde doorheen het verloop van de stage.
Het is altijd heel boeiend om stagiairs te mogen begeleiden. Ze doen je terug nadenken over de dingen die je elke dag doet
Veerle, als jij de ideale stagiair zou moeten omschrijven, hoe ziet die er dan uit?
Veerle: Hmmm … Iemand die in eerste instantie observeert en van alles probeert, maar ook dingen bespreekt met de mensen in de leefgroep. Want het is niet omdat wij hier al 10 of 15 jaar rondlopen dat wij de perfecte antwoorden op alles weten. Stagiairs kunnen vanuit hun school weer tot nieuwe ideeën en visies komen. Als je die bespreekt met elkaar, kom je weer tot nieuwe dingen die je met de kinderen kan doen waar je zelf misschien niet bij hebt stilgestaan. Dat is eigenlijk wel altijd heel leuk. Het fijne aan stagiairs is ook dat ze altijd vragen stellen. Dan moet je zelf ook weer stilstaan bij waarom je iets nu eigenlijk doet. Daarom is het altijd heel boeiend als je stagiairs mag begeleiden.
Dus voor jou is het wel een echte meerwaarde om nieuwe ogen en oren in de leefgroep te hebben?
Veerle: Ja. Want als je een stagiair mag begeleiden, sta je zelf ook meer stil bij alles wat er gebeurt en waarom je dingen doet. Want je moet kunnen antwoorden als er vragen gesteld worden.
Ik vind het echt fijn om de bewoners blij te zien
Heb jij tips voor toekomstige stagiairs?
Veerle: Wat tegen mij altijd gezegd is toen ik zelf stagiair was, is dat je in het begin vooral moet observeren en nog niet te veel achtergrondinformatie moet lezen. In het begin vond ik dat frustrerend, maar als je achteraf stilletjes aan de theorie (handelingsplannen e.d.) begint na te lezen, herken je wel veel. Dat pas ik nu ook toe bij de studenten die ik begeleid. Door eerst te doen en daarna de theorie na te lezen, merk ik dat de belangrijke informatie beter onthouden wordt.
Is er voor jullie beiden een leukste moment van de afgelopen tijd dat eruit springt?
Moammar: Dat is een moeilijke vraag. Ik vind het vooral fijn om de bewoners blij te zien. Als ik bijvoorbeeld tegen Kobe zeg dat we een boekje gaan lezen, zegt hij ook blij ‘boek’. Dat vind ik leuk.
Veerle: Jij bent ook altijd wel op zoek naar dingen om ze blij te maken. Ik vind het gewoon mooi dat Mo altijd contact zoekt met alle kinderen en met iedereen altijd van alles wil doen. Je bent er echt wel voor de kinderen. Voor ze allemaal. Dat vind ik altijd het leuke als jij hier bent. Dat jij de kinderen centraal zet.
Is er nog iets dat jullie graag willen meegeven aan studenten die stage willen doen in Ter Heide?
Moammar: Ik vind dat ik goede begeleiding krijg. Soms doe ik moeilijk door mijn taal … In het begin is het bij alle vakken of opdrachten een beetje moeilijk voor mij door de taal. Maar als ik op de juiste weg ben, komt alles in orde. Bij een opdracht vraag ik Veerle soms 2 of 3 keer om opnieuw feedback te geven, maar blijft ze positief reageren en mij met alles helpen.
Veerle: Als wij gesprekken hebben, dan zeg ik alles uiteraard in het Nederlands. Wat wel grappig is, is dat Mo alles in het Arabisch opschrijft. Nadien vertaalt hij dat thuis terug naar het Nederlands. Toen ik dat de eerste keer meemaakte, was dat echt wel grappig om te zien.
Het moet inderdaad niet gemakkelijk zijn om alle specifieke termen die gebruikt worden te leren in het Nederlands.
Moammar: Inderdaad. Ik ben ook van plan om alle termen die hier gebruikt worden echt goed te leren. Ik doe mijn best. Ik kan ook beter Nederlands schrijven dan spreken. Als ik schrijf, heb ik meer tijd om na te denken.
Gelukkig is het bij de bewoners niet echt een probleem om je verstaanbaar te maken.
Moammar: Ja. Bij sommige kinderen moet ik gebarentaal gebruiken, bij sommigen kaartjes … Ik vind het nu alleen heel jammer dat ze onze glimlach niet kunnen zien door de mondmaskers.
Wat zijn jouw plannen na deze stage?
Moammar: Na dit semester wil ik mijn volgende stage ook graag in Huis 1 doen. Na mijn opleiding ga ik ook sowieso in de sector werken. Ik denk dat ik hier in Ter Heide wil solliciteren.
Fijn! Ik hoop dat er dan een plekje is voor jou.
Wil jij onze bewoners ook een leuke tijd bezorgen en kennis opdoen in het werkveld? Lees hier alles over de stagemogelijkheden in Ter Heide.